Diszaaa,
Dodano: 10 STYCZNIA 2011
Czasami jest tak ciężko, że myślę: Boże ... jak mogę normalnie żyć, funkcjonować, śmiać się po tym co się stało. Jak można iść naprzód, kiedy przeszłość ciągle wraca i pochłania wszystkie twoje nadzieje i radości. Jak mam sobie wyobrażać przyszłość, kiedy połowa tych rozmów, wygłupów, śmiechów i wspólnych przyzwyczajeń zamieniła się w coś co było, nigdy nie wróci. Jak można myśleć o problemach, kłopotach i małych bezsensownych kłótniach, które tracą na wartości przy tym co ciągle zaprząta mi głowę. Uśmiechać się i udawać, że wszystko jest jak było ? Jak czas może goić rany kiedy bardziej tęsknimy ?
