Byliśmy parą od kilku miesięcy . Kochałam go , był moim prywatnym
ideałem <3 Spędzaliśmy ze sobą każdą wolną chwilę . Pewnego dnia
zaprosił mnie do siebie do domu , abym poznała jego rodziców .
Troszkę się bałam , bo Marcin pochodził z bogatego domu . Jego rodzice
mieli wyższe wykształcenie i dobrą prace ale jednak odważyłam się
i w sobotnie popołudnie poszłam na podwieczorek do państwa Brzezińskich .
Zaczęło się ...
- Czym zajmują się twoi rodzice ? - zapytał pan Roman z pogardą .
- Mama nie pracuje a tato jest budowlańcem - z mojej twarzy nie znikał
uśmiech , nie wstydziłam się rodziców .
- I jak się utrzymujecie za pewnie marną pensje ojca ? - wtrąciła
się pani Iwona .
- Nie przelewa się ale dajemy sobie radę . Trzymamy się zawsze razem -
odpowiedziałam zerkając na Marcina podsumuwając mu mysl żebyśmy stad
wyszli .
- Synu . Popatrz na nią . Popatrz jak się ubrała . Popatrz jak ona
wygląda , jak się zachowuje , jakich ma rodziców . Jak mogłeś
wybrać taką dziewczynę . Zerwij z nią jak najszybciej . Zasługujesz
na kogoś innego ! - wymamrotał ojciec mojego ukochanego .
- To że nie jestem bogata tak jak państwo nie znaczy , że ma Pan
prawo tak mnie poniżać ! - rozpałakałam się i nie miałam już siły
nic więcej powiedzieć .
- Tato , zawiodłeś mnie ! Dla mnie nie liczy się to ile ona ma
pieniędzy . Kocham ją za to jaka jest . Za to jak się uśmiecha , za to
jak wygląda , za to jak się ubiera . Nie będziesz mi dyktował co
mam robić . Będę z nią czy wam się to podoba czy nie ! - krzyknął Marcin

Zaimponował mi . Umocniałam się we wniosku , że naprawdę jest
ideałem , że spadł mi z nieba <3
- Jeśli z nią nie zerwiesz , nie jesteś naszym synem i możesz zapomnieć
o studiach i wyprowadzić się z domu - usłyszeliśmy .
W duchu myślałam , że Marcin wybierze studia , dom , rodzinę . Przecież
to jest dla niego ważniejsze ... Pomyliłam się .
- A wiesz co ? ! W dupe sobie wsadź te studia , ten twój dom !
Wybieram ją i kij ci w oko idioto ! Tak , idioto . Dla ciebie liczy
się tylko kasa . Nienawidze cie ! - wykrzyczał Marcin . - Chodź skarbie
, wychodzimy - oznajmił .
Chwycił mnie za rękę i uciekliśmy . Tak po prostu a dziś ? Dziś mamy
po 25 lat i nadal jestesmy razem . Marcin nie ma kontaktu z rodzicami
. Może i dobrze ... sama nie wiem ale wiem , że go kocham i tak
będzie zawsze < 3




zdjęcie : Klik
opowiadanie : klik 
ehh imiona i nazwiska to jakiś zbieg okoliczności . 
nutka na dziś :
KLIK