something

Kto wie, czym jest prawdziwe szczęście, nie tradycyjny wyraz .. ale nagi terror. Dla samotnych ludzi, którzy noszą maski, nieszczęśliwych wyrzutków, wspomnień objęć.. lub jakichś iluzji.. Wszyscy żyjemy w palącym się domu. Bez straży pożarnej. Bez możliwości wyjścia. Tylko z oknem na górze, z którego możemy spoglądać, jak pali się dom, wraz z nami, zamkniętymi w nim.. Czasami chciałabym uciec od tego wszystkiego.. zrobić coś, co zagłuszyłoby ten biały hałas w życiu.. jest on wszystkim co niepotrzebne..  Rzucajmy okruszki, żebyśmy dzięki nim znaleźli drogę do domu. Bo zgubienie własnej ścieżki to najgorsze, co może się nam przytrafić.. W tym roku.. Ja ją zgubiłam.. Utrata drogi w czasie podróży jest nieszczęściem. Jednak utrata sensu podróży.. Jest prawdziwa tragedią.. Odnoszę wrażenie, że czasami musimy stać się kimś innym.. Musimy jednak pamiętać, kim byliśmy.. Kim chcieliśmy być.. Kim jesteśmy..? I pamiętać, że kiedy upadamy mamy dwie opcje: Odnaleźć swoją dawną osobowość.. Albo zatracić ją na zawsze.. George Bernard Shaw napisał: W życiu mogą wydarzyć się tylko dwie tragedie: Jedna z nich to utrata pragnień serca. Druga to ich przyrost.. Najwyraźniej Shaw miał złamane serce raz lub dwa. Chociaż mnie to martwi, Shaw był żałosny. Wiecie, dlaczego? Tragedie się zdarzają. I co zrobicie, poddacie się? Odpuścicie? Nie. Zrozumiałam, że jeśli wasze serce jest złamane, musicie walczyć do utraty tchu, żeby się upewnić, że żyjecie. Bo żyjecie, a ból, który wam dokucza nazywa się życiem. Zmieszanie i strach przypominają wam, że gdzieś tam jest coś lepszego. Coś, o co warto powalczyć.. Jednak nie zapominajmy, że czasem zdobywając wszystko czego chcemy, o czym marzymy.. możemy, gdzieś po drodze stracić coś więcej.. Shaw miał rację, że kiedy dążymy do rzeczy, których pożądamy, które naszym zdaniem polepszają nasze życie, pieniądze, popularność, sława, to zapominamy o tym, co naprawdę się liczy, o prostych sprawach jak przyjaźń, rodzina, miłość. O rzeczach, które prawdopodobnie już mieliśmy..