Dąb " św. Franciszek" liczący około 250 lat, rosnący na terenie należącym do Zakonu Braci Mniejszych Franciszkanów, o wysokości 28 m i obwodzie 3,8 m. jest jednym z dwóch drzew,ktore sa pomnikami przyrody (sa wpisane w rejestrze zabytkow helskich )
O sobie: miasto i gmina w województwie pomorskim, w powiecie puckim, położone na cyplu Mierzei Helskiej nad Morzem Bałtyckim.
Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 3720 mieszkańców[2].
Ośrodek turystyczny i kąpielisko nadmorskie, ośrodek rybołówstwa, garnizon Marynarki Wojennej z portem wojennym. Port morski Hel ma przystań rybacką, jachtową i żeglugi pasażerskiej.
Pochodzenie nazwy miasta nie zostało dotąd jednoznacznie wyjaśnione, choć wiele wskazuje na jej źródło w językach germańskich. Na holenderskiej mapie z XVII w. cały półwysep nazywany jest Heel. Nazwę swoją zawdzięcza najprawdopodobniej żeglarzom – kupcom dążącym tutejszymi szlakami na tereny Prus (do Truso). Anton Englert – archeolog z Muzeum Łodzi Wikingów w Roskilde (Dania), wyjaśnia pochodzenie nazwy uwarunkowaniami geograficznymi. W języku duńskim bowiem "hæl" oznacza obcas buta (ang. "heel"), zaś tradycyjne duńskie nazewnictwo żeglugowe często posługiwało się odniesieniami do części ciała – np. "næs" – nos, "hoved" – głowa, "albue" – łokieć[potrzebne źródło].
Wg innej teorii nazwa wywodzi się od starogermańskiego określenia piekła ("heel"), kojarzonego w germańskiej mitologii z zimnem. Uzasadniane jest to panującym na półwyspie klimatem, zimniejszym niż choćby na położonej bardziej na północ Gotlandii