People are telling me
To stay away from you
But I can't help myself
Just don't know what to do

.But I can't help myself
I just can't help myself.

People are telling me
To keep away from you
But they would never understand
how much I feel for you..

*

nikt nie zrozumie.

  *

jest wieczór, a wtedy wiem co tu napisac, jaki wywód. chciałam wcześniej, ale wszystko gdzieś uciekło.
jutro 25 kwietnia, więc 11 miesiąc. w maju rok. a ja mam wrażenie, jakby to wszystko działo się wczoraj.
wszystko mam przed oczami.
wtorek, i godzinę siódmą rano, kiedy wstałam i się o wszystkim dowiedziałąm. jak poszłam do szkoły i jeszcze nieświadoma swoich słów
mówiłam zuzi, że ciocia nie żyje. więc dla następnej osoby szok.
dopiero po powrocie wszystko jakby zaczęło docierać..
różaniec, 27 następny, 28 pogrzeb. widok zapłakanej babci, cioci, wszystkich. kazanie ksiedza, wykorzystane wszystkie chusteczki.
i trumna na środku kościoła.. dalej miałam wrażenie, że gdzieś tam z tyłu jesteś, siedzisz w ławce, czy lezysz w szpitalu..
że ona jest pusta i nikogo tam nie ma.. że to głupi sen, najgorszy koszmar. ale to nie był sen..

mijały kolejne miesiące, nadal wierzyłam, ze jesteś. takie złudzenie..

a już niedługo minie rok od tego wszystkiego. i wiesz co? mam nadzieję, ze gdziekolwiek jesteś-nie cierpisz tak jak cierpiałaś.
że tam nie ma choroby. nie ma tego pierdolonego raka, który wygrał, chociaz walczyłaś ze wszystkich sił. nie ma smutku, problemów.
jest tylko szczęście. mam nadzieję, że się uśmiechasz. i tylko ta nadzieja, może głupia, ale tylko ona podtrzymuje mnie na duchu.

byłaś jedną z najważniejszych mi osób, i zawsze nią będziesz. mimo, że nie jesteś z nami ciałem. mimo tego, ze nie zdążyłam powiedzieć
Ci o najwazniejszym. boli mnie to, że nie przyjechałam do szpitala, a zamiast tego kazałam Cię pozdrowić. bałam się. to nie jest dobre wytłumaczenie, wiem. wybaczysz, prawda? i chyba wolę zapamiętac Cię uśmiechniętą..

nie nawidze, kiedy mówią o Tobie w czasie przeszłym. ale Ty już nie wrócisz.. za to kiedyś się spotkamy.
a może już nie długo.

piszę to pod wpływem tego, jak się dziś czuje. i nie tylko dziś.. za miesiąc nie będe w stanie tego napisać. abo prześpię caly
dzień, albo będe ryczec, ale.. obiecałam Ci, że nie będe płakać..

wybaczyć za powtórzenia, chociaż wątpię, że ktoś to przeczyta.

 + wiesz jak ja się czułam, kiedy się dowiedziałam, że o mnie pytałaś..?  znalazłaś siłę, by spytać..

byłas niesamowitym człowiekiem.. dziękuję za wszystko.

ayo-better days.