'Siedziała sama na ławce o północy, na której siedzieli razem. Przez cały czas patrzyła w niebo, na ich gwiazdy, które świeciły najmocniej. Nagle na jej twarzy pojawiły się łzy.. Wiedziała, że już on nie wróci, że jest teraz w lepszym świecie, w którym jest mu dobrze, gdzie patrzy na nią i się uśmiecha, bo tylko ona go uszczęśliwiała. Nagle powiedziała.
- Dlaczego on?! Dlaczego?! Ja się pytam! Nie mogę uwierzyć, że już go tutaj nie ma. Że już mnie nigdy nie przytuli, nie pocałuje, nie powie "Kocham Cię". Ale ja i tak go nigdy nie zapomnę, nie zapomnę, bo go Kochałam, Kocham i Kochać będę.
Powiedziała ze smutkiem na twarzy ciągle patrząc się do góry. Nagle popłakała się i zasnęła na ich ławce.'
Życie czasami jest do dupy, ale tak naprawdę dzięki niemu, mogliśmy poznać wielu wspaniałych ludzi. Może i niektórzy nas zranili, ale i tak cieszymy się, że ich poznaliśmy. Czasem nie możemy uwierzyć, że życie trwa tak krótko i odchodzą ludzie, którzy byli dla nas wszystkim. Ale cieszę się, że ja, mogłam poznać takich ludzi, którzy są zawsze przy mnie. <3
Dzisiejszy Dzień Spędzony Z Izą, Dagą I Natalią. <3 Kocham Was. *..*