These are things I feel...

"Szłam przez niekończący się, gęsty, stary las. Rosnące w nim strzeliste drzewa miały pnie pokryte mchem. Panowała tam tak idealna cisza, że aż bolały od niej uszy.

Było ciemno, jakby zapadał zmierzch, a niewidoczne niebo przesłaniały chmuy. Przebijające się przez ich grubą warstwę ostatnie promienie słońca dawały tylko tyle światła, by móc stwierdzić, że nie było czemu się przyglądać.

Nie trzymałam się żadnej ścieżki. Parłam do przodu, czegoś szukając, uporczywie czegoś wypatrując, a im dłużej trwały moje poszukiwania, tym bardziej robiłam się nerwowa. Zniecierpliwiona i zrozpaczona zarazem, próbwałam narzucić sobie szybsze tempo, ale prowadziło to tylko do tego, że częściej się potykałam.

Czułam się taka niezgrabna i bezradna...

W pewnym momencie zdawałam sobie sprawę, że nie pamiętam, czego szukam, a zaraz potem, że poprostu nie istanieje nic, czego mogłabym szukać.

Na świecie, w moim świecie, nie było nic prócz tego pustego lasu, nic a nic..."