w takim razie zaczne walczyć ze wszystkim co mam w środku, nie chodzi mi o wątrobie czy płuca, będę walczyła z nadmiarem,albo ''niedomiarem'' uczuć. i wygram. na dzień dzisiejszy jestem pewna ,że wygram. nie mam silnej woli, ale jestem silna. do stracenia mam nic, a do wygrania bardzo dużo. nawet jeśli nie wygram tej miłości, to wygram uczucia. wygram coś, czego pragnę od wielu lat. skoro mam siłę to muszę nauczyć się tą siłę wykorzystywać. w pozytywnych celach.przestać zachowywać się jak małe dziecko. takie niepewne, merkotne i nie wiedzące co się wokół niego dzieje. po części czuję się jak takie małe dziecko,ale nie mogę taka być .są ludzie dla których jestem w stanie zmienić się na lepsze. i chcę się zmienić. ciągle w dobrą stronę, w strone kurwa pierdolonego słońca, w górę, w górę cały czas. znam dno tak dobrze,że nie mam ochoty po raz kolejny tam spadać. nie jestem optymistyczna. ani trochę. w mojej wypowiedzi nie ma wiary. nie ma nadziei, chociaż mała jej część siedzi we mnie. czas się obudzić. ale mam mętlik w głowie, najpierw jest okej, a za chwile nie jest okej. wcale nie potrzeba mi czasu, potrzeba mi ostrego speeda. przyjebania na gaz, wyjebania w kosmos, zebym poczula tak prawdziwie. a nie czasu, czasu, czasu. niczym slimak. bo dostane ten czas , a i tak nic nie zrobie, a moze stac sie jeszcze gorzej.. przeciez jestem silną dziewczynką. :D

ZALEŻY MI NA TOBIE.