Rozdarta między rzeczywistością, a fantazją.

Im większy dystans tym większe przyciąganie.

Wspomnienia są rajem, z którego nikt nas nigdy nie wygoni.

Tu każdy żyje, by żyć, ale o sobie już nie wiemy prawie w ogóle nic.

Weź dystans i pamiętaj na zakrętach się trzymaj.

Nieważne, co było, ale jaki masz plan.

Bo choć zapomniał o nas świat, mokrzy od stóp do głów, nie tracimy nadziei.

Bez nadziei i wiary na polepszenie jutra.

Wszystko co było puścić z dymem, pierdolić ten cały sentyment.

Nie ma jej tu, choć myślisz, że wróci.

Wystarczy tylko jedno słowo, żeby coś zacząć albo coś zakończyć.

Muzyka i zapachy przywołują najwięcej wspomnień.

Co mnie nie zabije to mnie rozpierdoli psychicznie.

Czasem żałuję, że powiedziałam pewnym osobom o niektórych sprawach.

Skoro nie można się cofnąć, trzeba znaleźć najlepszy sposób, by pójść naprzód.

Przypomnij mi, że zawsze będziemy mieć siebie, gdy wszystko inne zniknie.

Jedna chwila zmienia wszystko i pozostawia Cię z milionem myśli, których nie potrafisz zrozumieć.

I choć widujemy się wciąż codziennie to, co było między nami poszło w zapomnienie.

Mam cichą nadzieję, że choć jeden Twój uśmiech był szczery.

Jest 23:59 i obiecuję, że myślę już dziś o Tobie ostatni raz. 

 M. <3