Zastanawia was czasem pytanie dlaczego tak czesto zawodzimy sie na ludziach? Chyba kazdy z nas zostal oszukany, wystawiony i odrzucony. To chyba normalne w tych czasach tylko gdyby kazdy to zrozumial. Sztuczne usmiechy i komplementy. Nienawidze tego. To jest tak plastikowe, tak sztuczne. Nie umiem nawet powiedziec jakie zgorszenie wtedy się czuje. Poznaje was wszystkich na nowo. Kazda poznaną osobe traktuje z czystą kartą bez oceniania po plotkach i pozorach. To dlaczego tak wielu z was tego nie robi? Oj poznalałam sie na ludziach i to naprawde dobrze. Nie lubie Cie? widocznie mam powod nie opowiadaj ze po prostu. Mowie ludziom wprost co o nich mysle tylko ze najbardziej szczerzy sa zawsze wrogowie i to oni powiedza Ci prawde. A dlaczego? Dlatego ze nie chcą Ci sie polizywac i trzymac z toba dla picu. Uczucia latwiej jest zniszczyc niz zbudowac, tymbardziej ze teraz juz nikt prawie sobie nie ufa. A mi jest glupio, bo ja ufam wszystkich. Dlatego tak wieeeeleee razy dostaje po dupie od zycia. Niektóre sprawy załatwiły się same, bez wtykania moich paluchów. Nareszcie przyszła pora uporządkować i uszufladkować swoich "znajomych" w różne półki. Na codzień tego nie robię. Ale gdy przychodzi okazja, by wyrzucić prosto w oczy, co leży na sercu.. Czemu nie? Ludzie przychodzą i odchodzą. Trwam przy tych, którzy są i będą tego warci. Oni się nie zmieniają. Są ponad. Coraz mniej ludzi, którym ufam. Grono się zacieśla. Jakieś 3 godz  temu minął spokojny, radosny dzień. Szykuję już prognozę na kolejny, bo pomimo pochmurnych wieczorów są jeszcze poranki. Zupełnie jak z upadkami i wzlotami. Nie wierzę już w słowa. Zdecydowanie wolę gesty i wszelakie spojrzenia, które dają więcej do zrozumienia i są czasami bardziej wymowne niż pare zwykłych słów.

[...]

nie ogarniam ..