Co­fam się pa­mięcią do chwi­li, kiedy się to zaczęło, po­nieważ wspom­nienia to je­dyne, co mi pozostało.

Czy to nie ab­surdal­ne, że wspom­nienia o dob­rych cza­sach o wiele częściej dop­ro­wadzają do łez, niż wspom­nienia o tych złych?

Można oczy zam­knąć na rzeczy­wis­tość, ale nie na wspomnienia.

Je­den za wszys­tkich, wszys­cy za jednego.

Wspom­nienia to skarb ja­ki posiadam.
Mogę pow­ra­cać do nich no­torycznie mając pew­ność, że nikt ich mi nie ukradnie.

Weź te wspom­nienia i wy­pier­da­laj mi stąd!

a tęskno­ta i wspom­nienia w ber­ka w ser­cu grają

In­westuj we wspom­nienia, bo je­dynym ko­mor­ni­kiem który może Ci je zab­rać, jest czas.

Ile ma­my nap­rawdę pięknych wspom­nień?

Zdjęcia... Małe wy­ryw­ki wspom­nień, które pot­ra­fią ożywić przeszłość...

Wspomnienia upiększają rzeczywistość.

Ze wspom­nień się nie wyrasta.

Wspom­nienia zniek­ształcają per­spek­tywę, a te naj­bar­dziej żywe pot­ra­fią uni­ces­twić czas