wiecie? zawsze chciałam potrafić nauczyć się obojętności do wielu spraw..postawienia na swoim, odezwania się w odpowiednim momencie..poprostu chce.zawsze też chciałam siąść i potrafić powiedzieć sobie i innym TAK JESTEM CHOLERNIE SZCZĘŚLIWA, I JAK MI KTOŚ KURWA PRZESZKODZI, TO CI DOKOPIE. tak, chciałabym .w sumie dalekie marzenia. pomału w sumie sie przyzwyczaiłam, do tego jak jest. zaczynam znowu sie zamykać w sobie. dobrze że mam prawdziwych przyjaciół. racjonalnie na to wszystko patrzac, niby jest dobrze.. dobrze ale z zewnątrz.. bo od środka to mnie kurwa rozrywa. nie podoba mi sie też to że pomału stajesz się bardziej ważny, nie mogę doprowadzić do tego żebyś TY, największy, najukochańszy debil, stałbyś się najważniejszymi myślami w moim życiu, jakże marnym..musze się nad tym wszystkim zastanowić. źle mi z tym wszystkim, ale co ja mogę poradzić, będe siedzieć cicho, i przemilcze co sie dzieje w moim życiu i głowie.przemilcze, jak zresztą wszystko inne w moim życiu .

dziś dostałam propozycje propozycje przypomnienia dobrych i złych wspomnień, w sumie nie wiem czy chce .