vivere militere est
Dodano: 11 SIERPNIA 2009
Sonet 97 - W. Szekspir
Sonet 97 - W. Szekspir
Jakże podobna zimie jest rozłąka,
Z tobą, radości przelotnego roku!
Jaki chłód czułem, w jakim żyłem mroku!
Jaka grudniowa pustka była wokół!
A przecież właśnie przechodziło lato
I jesień płodna, cała w złotych plonach,
Niosąca wiosny urodzaj bogaty
Jak owdowiała i brzemienna żona.
Lecz dla mnie były te plony dojrzałe
Gorzkim owocem mego smutku tylko,
Bo czym bez ciebie jest lato wspaniałe?
Gdy ciebie nie ma, nawet ptaki milkną
Lub taki smutek rozbrzmiewa w ich śpiewie,
Że drżąc przed zimnem, liść blednie na drzewie.
