próbuję zasnąć

a w głowie
znów
kłębek myśli
niczym spirala
mojego dna

uciekam w modlitwę
szukając spokoju
zaciskając mocno
kryształowe paciorki
nadziei

pragnąc odgonić
złowieszcze duchy
jutra

boję się
każdego poranka
gdy trzeba
będzie


wstać i żyć..

 

A miało być tak łatwo.
Przecież jestem małą dziewczynką jeszcze.
Mam te 15 lat,
i starczy mi.
Może za szybko przstałam wierzyś w bajki?
Za mało marzę, wszystko pozostawiam snom.
Źle robię?

Patrzę na moje teraźniejsze zdjęcia
I moje oczy wydają się być takie martwe
Bez życia.
I niby widnieje na twarzy uśmiech,
ale jak patrzę na stare fotki
są one całkiem inne...
Sama nie wiem o co mi chodzi..

A tak naprawdę to chciałabym mieć 5 lat.

Chciałabym by ktoś kiedyś powiedział mi , że jestem najważniejsza.

 

 

 

Pamiętam o Tobie..

Taka pustka..