światecznie.

Kochani !

Życzymy wszystkim zdrowych i spokojnych świąt Bożego Narodzenia .

Odkrywania miłości i siły przebaczenia .

Aby ta świąteczna atmosfera dała każdemu czas do namysłu i zastanowienia. Chwilę odpoczynku . 

Siedząc z bliskimi przy wigilijnym stole , pomyślcie o tym co dla Was jest najważniejsze .

Wiem, że są to dość nietypowe życzenia , ale tych "typowych" jest pełno wszędzie. 

Jeszcze dziś świąteczny wpis na naszym drugim fotoblogu . 

Już niedługo, już niedługo dostaniesz wiadomość, w niej będzie pełno linków, każdy opowiadający o mnie, jaka jestem, ale z innej perspektywy, a na końcu będzie link o specyficznej nazwie bloga, taki smutny, ale zawierający wiele uczuć. Przeczytasz wszystko, będziesz zdziwiony, w końcu myślałeś, że mnie znasz, a zobaczysz drugą mnie, zupełnie inną, jeszcze bardziej wrażliwą. W końcu dojdziesz do ostatniego linka, będziesz zadziwiony, serce Ci zamarznie, te wszystkie słowa są o Tobie, o uczuciach, które czuję wobec Ciebie już długi czas, będziesz to czytał aż w końcu Cię zaboli, tak mnie ranisz, że aż Cię zaboli samo czytanie, zdziwisz się, że to wszystko wytrzymywałam, wszystkie Twoje zwierzenia. Nie będziesz mógł zrozumieć jaka jestem silna dając Ci dobre dla Ciebie rady, które potwornie mnie raniły. Przeczytasz to wszystko, przeanalizujesz, może coś sobie uświadomisz, nie wiem. Zechcesz do mnie napisać, ale będę niedostępna, wyślesz sms, że nie wiedziałeś o tym wszystkim, jasne.. nie wiedziałeś, przecież dawałam Ci tyle wskazówek, mówiłam Ci prawie wprost, wiesz jakim trudem jest dla mnie wyznawanie uczuć, ten pierwszy krok. Będziesz siedział i myślał, czekał na moją odpowiedź, która nie nastąpi, zadzwonisz, ale w słuchawce usłyszysz tylko komunikat nie ma takiego numeru, przyjdziesz pod mój dom, mnie w nim nie będzie, psy będą biegały po podwórku jazgocąc, kot będzie siedział w oknie, ale mnie nie będzie. Zrezygnujesz. Minie tydzień, dwa, miesiąc, rok, a Ty zapomnisz. Pokochasz kogoś, ktoś pokocha Ciebie, ale nie tak bardzo jak ja Cię pokochałam. Pewnego dnia, za kilka lat, miniemy się na ulicy, będziesz szedł z gromadką dzieci, ja będę szła sama, ubrana w czerń która odzwierciedla to co mam w sobie od kilku lat, nawet mnie nie poznasz, poczujesz tylko lekkie ukłucie w sercu, ale nie domyślisz się niczego. Pójdę dalej, w końcu tyle wytrzymałam, nie schlebiając sobie będę mogła wtedy powiedzieć, że jestem silną kobietą./apr.