Naprawdę dużo bym dała, aby cofnąć czas i mieszkać w Kobiórze.

Albo chociaż żeby być blisko Ciebie.

Męczy mnie już ta szkoła, męczy mnie to dojeżdżanie, wychodzenie z domu już o 6.....

Jedynie cieszy mnie, jak tylko wiem, że zobaczę się z Tobą. 

To jest to mnie taki azyl.... mogę zapomnieć o wszystkim innym i tylko myśleć o nas.

Nie lubię siedzieć sama w domu. Kiedyś to uwielbiałam, a teraz czuję pustkę.

Nie lubię, bo nie mam do kogo otworzyć buzi, do kogo wyciagnać ręce aby się przytulić...

Lubię być z Tobą. Być przy Tobie. Być dla Ciebie.  

Tak się już przyzwyczaiłam do codziennych czynności, które wykonywaliśmy razem spędzajać dnie i noce, że nie da się tak odzwyczaić, ale wszystko przez głupią szkołę.

Wrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Kocham Cię baardzo mocno Misiu