Tak dawno tu nie pisałam. 

W sumie to nawet nie ma co pisać. Ciągle jest podgórkę. Nie było jakiś głębszych przemyśleń. Chociaż nie raz probowałam coś napisać ale to co czułam nie dało mi tego umieścić tu. Za każdym razem jak coś próbuje pisać czuję dziwne uczucie. Może z czasem to minie. Ale nie wiem, nawet nie umiem tego opisać. Wiem, że wiąże się to z dość dużą tęsknotą. Już prawię tydzień minął jak nie ma NAS. 

Brakuje mi tego, brakuje wszystkiego co było. Ale czasu nie da się cofnąć. Chociaż bardzo bym chciała. Tylko nie wiem do którego momentu. Wiele chciałabym zmienić. Nie mam do Ciebie o nic żalu. Chce żeby było dobrze. Nie chce zapominać o chwilach spędzonych z Tobą. Przy Tobie czułam się wyjątkowa. Wiedziałam, że mogę być sobą. Zaakceptowałeś mnie z wieloma wadami. Wiele zawiniłam w tym wszystkim. I za to cholernie przepraszam. Przepraszam za każdą powiedzianą przeze mnie przykrość. Za rzeczy, którę robiłam bez przemyślenia. 

Kocham Cię mimo wszystko i za wszystko!