Do nieba...

Powoli zaczynam porządki. Najpierw w komputerze, potem w domu, może zacznę też porządki wewnętrzne... Pożyjemy, zobaczymy... Odkurzone zdjęcia trafiają tu. Brak czasu i mnóstwo zajęć powodują, że aparat leży i czeka, a mnie ogarnie tęsknota. Coraz uporczywiej wpatruję się w statyw i zaczynam myśleć o wyciągnięciu dwóch kółek. I w drogę... To aż boli... taka bezczynność obiektywu. Nieuleczalnie chora na robienie zdjęć. Namacalnie duszę się brakiem możności uzdjęciowienia wszystkiego wokół!

A do zdjęcia to:

To właśnie niebo przyciaga uwagę na morzu, bardziej różnorodne, bogatsze, bardziej zmienne niż woda, kapryśne jak kobieta.

E. E. Schmitt Trucicielka