Poważnie.

Czas na poważną notkę. W moim wykonaniu brzmi to baaaardzo dziwnie. Żadnych emotek ni nic. Zdjęcie tez w miarę normalne... Wybierałam je z pół godziny. Chciałam dodać takie na którym Karola umalowała mnie jak klauna ,ale stwierdziłam że nie będzie pasowało.

Innym razem.

Powoli zapominam o czym miałam napisać.

Aha. Już wiem.

Ostatnio czytałam dosyć ciekawy artykuł w glamour o self-coachingu. Polega to na zmianie swojego życia na troszkę lepsze. Coś jak zmiana siebie ale nie do końca... Bardziej doskonalenie swoich umiejętności. Np. zaczynamy dostrzegać że to nie przez korek w mieście spóźniliśmy się do pracy, lecz przez nas samych ( nie mylić z obwinianiem się) bo za późno wyjechaliśmy. Jeśli zaczniemy powoli to korygować, będziemy w stanie ( kto wie) nawet zarobić milion. Trening samego siebie ma nas uczynić coraz lepszych. 

Pomyślałam , iż przy mojej małej wiarze w siebie ( nie , nie zajdę daleko. Nie, nie osiągnę wielkich rzeczy, ponieważ  to nie dla mnie, nie wybiję się.) przyda mi się taki trening. Nigdy nie wiadomo, może akurat coś mi to da... Zaczynam kochać czytać tą gazetę. Tak , tą nie inną. Właściwie chyba będę ją kupywała tylko dla takich artykułów.

Rozpisałam się i pewnie nikt tego nie przeczyta.

Dzisiaj nad jezioro. Dni Firleja. Radość i zabawa.

Jutro ( JUŻ JUTRO!)- obóz! Nie doczekam się!

Może jednak odważę się wypłynąć na szerokie wody? ...