-Przestań grać

-Grać?

-Tak, udawać, grać główną role we własnym wcieleniu. A może ty nawet nie wiesz, że grasz? Ktoś ci po prostu wmówił, że taki jesteś. Łyknąłeś to wszystko, bo nie miałeś własnej osobowości. Nie potrafiłeś mimo wszystko odnaleźć spokoju ducha. Nie wierzyłeś w siebie i zacząłeś udawać, że wierzysz. Momentami sam siebie oszukiwałeś, uwierzyłeś w kłamstwo, które sam stworzyłeś. Bo tak bardzo chciałeś uwierzyć, że potrafisz mimo wszystko. Lecz nie potrafiłeś. Nie miałeś żadnych planów, marzeń, ambicji i chęci żeby je nawet mieć. A przecież w życiu trzeba czegoś chcieć całym sobą i do tego dążyć. Olbrzymią radość daje nam to, że doszliśmy do tego, czego tak bardzo pragnęliśmy, a nawet, jeśli nie uda się zdobyć tego, to powinno być dla nas kopem, który obudzi nas i znów zawalczymy, ale już mocniej, tak jak tylko potrafimy.

Potrafisz być sobą?

Prawdziwa zimna, tęsknie za nią, za wieloma rzeczami ostatnio tęsknie.....