taak...

UŚMIECH TYLKO NA ZDJĘCIU

Może i nie jestem człowiekiem, który cały czas jest "smutny", który nie zna się na żartach... Ale zmieniłam się i już nie jestem taka wesoła jak kiedyś, ale co ważniejsze - nie jestem też głupia i naiwna. Niektórych ludzi można nazwać poprostu zwykłymi olewaczami. Pfy! Olewaczami chyba nie... nie o to słowo mi chodzi. Nie chodzi mi o egoizm, o skąpstwo czy też pyche... Tu chodzi o niszczenie życia innych ludzi dla własnej ambicji i uciechy. Może wymyślić nowe słowo? Ale jakie słowo opisze takie zachownie. Żadno. A nawet sam sens zastanawiania się nad słowem dla tych ludzi jest idiotyczny. A więc wracając do sprawy, niech każdy kto to czyta (o ile ktoś to czyta) zada sobie jedno ważne, ale to bardzo ważne pytanie. Czemu dajemy innym zawładnąć naszym własnym życiem? Pytanie niby zwyczajne, niby można na nie odpowiedzieć, ale odpowiedź nigdy nie będzie raptowna, bo kto się nad tym zastanawia, oprócz tych, którzy coś stracili na własnej naiwności. Ludzie uzależniają się od wszystkiego - od amfetaminy, zioła, wódki, sexu czy też innych przyziemnych czy mało rozsądnych rzeczy. Ale zapominamy, że bardzo często uzależniamy się od ludzi. Może ktoś powie, że to co tu pisze jest totalnie bez sensu, ale ja uważam, że jedynymi osobami od jakich powinniśmy się uzależniać są rodzice i rodzeństwo, pies, kot, owca, krowa... dlaczego uważam zwierzęta za osoby? Bo to istoty, które mogą mało, a robią więcej niż ludzie. Ludzie niszczą sami siebie zabijają, kradną. A zwierzęta? Te, które uważamy za bezmózgie czy też bezuczuciowe. Kochają nas całym sercem, zawsze czekają na ludzi, zawsze. Nawet jeżeli ktoś je porzuci ono nadal czeka. Ale wracając do wątku głównego, czemu rodzina? Bo przyjaciele z czasem odejdą, znajomi i inni też. A rodzina będzie Cię chronić na zawsze, nawet jeżeli jej nie doceniamy, krzywdzimy czy też ranimy. Oni nadal nas kochają. Niektórzy ludzie są chyba tylko po to, żeby odejść. Są Ci, którzy muszą nauczyć nas czytać, Ci którzy muszą pokazać nam jak się wysławiać i Ci których nie można opisać, czyli tych, którzy rozwalają nasze życie i zmieniają nasze nastawienie do świata. Nie będę udawać głupio mądrej, bo mam naście lat i nie znam życia, nie przeżyłam prawdziwej miłości, ale znam osobę, która przeżyła rzeczy, przy którzych wiele ludzi załamało by ręce, a tą osobą jest najwspanialsza kobieta na świecie - Moja Mama. I wszystko co tu pisze jest w połowie moim doświadczeniem, a w połowie Mamy. Ci ludzie, którzy psują nam życie to fałszywi przyjaciele, miłości i ... . Ci ludzie grają w naszym tę złą rolę, ale gdyby nie oni nigdy nie wiedzielibyśmy jak żyć. Dajemy sobą manipulować, dajemy sobą rządzić tylko dlatego, że inni mają nad nami przewagę. A coś czego nauczyłam się dzięki nim to nie tylko to żeby nie dawać sobie wejść na głowe, ale żeby walczyć do końca nawet jeżeli nie ma szans na wygraną. Niby po co? I to jest błąd, zastanawianie się nad sensem. Ci ludzie nie zranili by nas gdybyśmy my podjeli rozsądną decyzje, prawda? Bo trzecią partią osób, które niszczą nam życie jesteśmy SAMI MY.