Nie ma to jak przemaszerować popołudnie wzdłóż pustego osiedla,

napędzając się energią z połowy Redds'a. Naoglądać się rozpieszczonych solenizantek

i rozmawiać na tematy różnej maści. Przyjemnie jest stwierdzić, że cierpi się  na gastrofazę

i wyruszyć przed północą do centrum, w poszukiwaniu otwartego - w święto - lokalu,

zaopatrzonego w tony pysznego - niezdrowego jedzenia. Natomiast z mniejszym entuzjazmem

obserwowało się ucieczkę autobusu nocnego, który był szansą na szybsze uzyskanie kubka

gorącej herbaty. O komediach inteligentnej treści też warto wspomnieć - bo w sumie dzięki nim

tak miną czas, że pognało nas na most, aby zmarznąć w oczekiwaniu na wschód. A teraz

wystarczy kąpiel, kolejny kubek herbaty tym razem z cytryną i miękka pościel. Dzień dobry i dobranoc.

*

* We never grew out of this feeling that we won't give up.