Czy to nie dziwne ?
Siedze na krześle i myślę o Tobie
moja przyjaciółko...
Wspominam nasze wspólne najpiękniejsze chwile
Kiedy rozmawiamy ,śmiejemy się
Czy to nie dziwne ?
Nie potrafiłabym Cię znienawidzieć
Nawet gdybyś kiedyś włożyła mi nóż w plecy
Nigdy nie wypowiedziałabym słów ,które by Ciebie zraniły
Stąpamy tą samą ścieżką
Która chodź czasem się rozdwaja
To zawsze jednak się łączy
Osobno jesteśmy słabe
Razem możemy wszystko
Czy to nie przyjaźń?