(....) dlatego ludzie się męczą. Nie korzystają z tego tak jakby mogli, nie uczą się i nie doświadczają tego co by mogli. Wciąż na coś czekają, jakby za jakiś czas miał nastąpić jakiś przełom, i to własciwie taki krótki przełom, który odmieni ich życie, ale tylko na chwilę po czym znów wrócą do swojej tzw. szarej rzeczywistości. A życie to zawsze będzie głównie to co jest teraz. Nie to co było czy będzie za pięć lat. Ludzie tego nie rozumieją i męczą się.....a my musimy być inni. Musimy uczyć się, poznawać, doświadczać, dostrzegać i przeżywać. Z takim podejściem jest łatwiej. Powinniśmy mówić "chce tu być" a nie "tu być muszę". Mam wrażenie, że ludzie obrzydzają swoje życie celowo, a żyć się powinno niezależnie od tego gdzie i z jakiego powodu się jest. Gdzie byśmy nie byli zawsze będzie trochę źle i trochę dobrze. Wszystko jest kwestią podejścia i wyboru. 

Jestem ciekawa gdzie życie mnie zaprowadzi, jak się potoczy. Może być różnie, ale jedno wiem napewno. Chcę przeżyć swoje życie. Nie chcę by jego esencja wyślizgnęła mi się z rąk. Za każdym wyborem stoi jakaś strata, ale zawsze go mamy. Możemy "wszystko".....i nawet jak nie będzie "kolorowo" to co z tego? I co to w ogóle oznacza, że nie będzie kolorowo? Skoro przecież zawsze można coś zdziałać i zmienić....a szczęście to wybór.

(...) wiele rzeczy, które kiedyś były dla mnie nieosiągalnie i niewyobrażalne dziś są normalnością, dlatego wierzę, że tak samo będzie w przyszłości. Wiem, że spełnie swoje marzenia i nawet jeśli to niepoprawne to własnie tymbardziej mnie to nakręca i tym bardziej w to wierzę.

Poza tym nie muszę dotknąć nieba by być szczęśliwa. Wystarczy żyć w zgodzie i harmonii w swoim małym, wyjątkowym świecie.

robię pachnidło z aromatów chwil

foreveryoungiwanttobeforeveryoung

prahabudapestvienntropical