A wtedy odejdę...

Pozostanę tu przy tobie,

dopóki przychodzić będziesz na brzek tej rzeki.

A gdy pójdziesz spać,

ułożę się do snu u drzwi twojego pokoju.

A kiedy odejdziesz,

pójdę twoim śladem.

Aż powiesz mi: zostaw mnie!

a wtedy odejdę.

Ale do końca moich dni

nie przestanę Cię kochać.

NAJBARDZIEJ NA ŚWIECIE! 

Rodzina to podstawa, na zawsze.

***

Nie zapomnij o mnie, proszę.

Mam ochotę wstać, wybiec z domu, na środek ulicy, najlepiej, i zacząć krzyczeć, tak rozpaczliwie. Teraz, słyszę rozdzierający mój umysł, krzyk, przeraźliwy krzyk, w którym zawarte jest wszystko to, co czuję, czego nie potrafię opisać słowami. Mamy problem (...). Tak nie powinno być. Boje się, w końcu to się stanie, tak czuję. I nikt nie będzie miał nic do powiedzenia.

5828