'Ogniem wojny świat się pali'

''Nie sądzę, bym wybrał się na zaślubiny, za teścia mając Jezusa Chrystusa.''

Róża pychy

Rychły świt gra na własnych jego powiekach

i szepcząc herezje - głaszcze pąsowokrwawe wargi

c i e ń , co się w mauzolea wkrada z bezskrzydłymi skargi

Drażni, drąży przepłowiałą skórę i przez skronie ocieka

Na uczcie zęby wykrada, spłycony w wiekach

przeszłości... ostaniec na mej drodze - zamiera w zaduchu...

dławi się samoistnie -- barwy przywdziewa w krytycznym bezruchu

i krzyczy!!!... drze struny krwiście na salach organów człowieka

och, jakże znudzony rozrywkami swymi, na które - narzeka -

zasady... przerzucony przez warstwy swego bezserca

dygocze... nie zagląda do swego korzeni kobierca,

by w lustrze nie ujrzeć flegmy odrazy, co z niego wycieka

Zachłanny!... deprawując siebie nie zadrżała mu powieka!...

skamieniały i pełnootwarty obraz dumy i próżności

skrzeczy z lustra tęczowozielonkawej niewinności

już  wie, że - nikt na niego nie czeka!!!...