never give up
Dodano: 23 CZERWCA 2014
Kiedyś, kiedy miałam w okół siebie wielu ludzi. Kiedy nie mogłam chwilę pomyśleć bo zaraz ktoś coś do mnie mówił. Właśnie wtedy zastanawiałam się, czy samotność nie jest lepsza. Mnóstwo czasu, wolność. Nie musisz przejmować się swoim zachowaniem, mało kto cie zauważa. Tyle na rozmyślanie. I nie chodziło mi tu o samotność nawet bez jednej bliskiej duszyczki.
A teraz. Kiedy siedze wśród ludzi rozmawiających między sobą. Kiedy patrze na osoby, za których oddałabym wszystko, z całkowicie innymi ludźmi. Właśnie wtedy chce płakać. Krzyczeć, bić, płakać, biec i objąć tych wszystkich ludzi i nigdy nie wypuszczać.
Już się nie zastanawiam.
Naprawdę nie chcę się smucić.
Ale nie ma nikogo.
Nikogo.
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika troll111.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
