jestem nikim.

Najtrudniej jest ukryć ból.

jestem nikim. "Rodzice" przypominają mi o tym prawie codziennie ...

nie ma to jak dostać szmatą o 5 rano w łeb po to, aby się obudzić i przejść

do pokoju młodszej siostry, ażeby ojciec mógł iść do pracy. Dlaczego mnie tak traktują ?

To sprawia straszny ból.

Nie mógłby po prostu mnie obudzić i powiedzieć : Idź do niej spać, bo ja chcę iśc do pracy.

Albo chociażby nie rozumiem, dlaczego ona nie śpi sama mając 8 lat.

Popierdolone jest to wszystko.

Nie chce mi się żyć, serce mi pęka, nie liczą się ze mną, z moim zdaniem, z moją osobą,

traktują jak popychadło i byle kogo, czasem zastanawiam się czy nie jestem adoptowana,

skoro tak mnie nienawidzą.

MAM UCZUCIA, KURWA ROZUMIECIE ?!

Moje życie nie ma sensu, ciągle tylko jestem upokarzana i poniewierana jak jakaś szmata.

Ja taka nie jestem :( Nie wiem, co jest we mnie złego, mam 20 lat, nie mam jeszcze dziecka,

nie szlajam się nocami jak niektóre kurwy, nie zadaję się z jakimiś bandami, nie puszczam się,

jestem zwykłą dziewczyną, tylko zwykłą, taką, która ma w sobie wiele

emocji, wiele żalu do nich za to, że mnie tak traktują. Wiele uczuć ! Ja żyję, czuję,

więc dlaczego mi to robicie?

Studiuję, uczę się przecież, nie jestem złą osobą. ... to wszystko jest bez sensu ...