W poniedziałek tydzień temu ona znowu mi się śniła

Tym razem była z Patrykiem. Mijałem ich jadąc na rowerze lasem podczas gdy oni szli sobie spokojnie na spacer. Później przyspieszyłem. Jechałem droga która już kiedyś mi się śniła. Później dojechałem do jakiegoś domu do którego zapukałem zdenerwowany i poprosiłem o to czy nie mogę tu przenocować.

Dość dziwny sen biorąc pod uwagę mój wcześniejszy sen w którym jechałem sobie lasem i dojechałem do jej domu. Wszedłem tam i rozmawiałem z Sandrą. Z toku rozmowy wynikało, choć nie do końca jasno, że jest jakaś szansa na to, żebyśmy do siebie wrócili. Pytałem dla pewności i z odrobina nadziei  czy na pewno jej o to chodzi. Ona na to, że może tak, choć nic oficjalnie nie powiedziała. Miałem to rozumieć, iż nie chciała żeby Angelika się o tym dowiedziała, że ze sobą znowu rozmawiamy.  Wtedy usłyszałem kroki po schodach prowadzących do jej pokoju. W ogóle jej dom, usytuowanie pewnych pokoi wyglądało zupełnie inaczej. Może to był symbol zmian które zaszły w jej życiu. Po tym śnie zagłębiłem się w tematykę przebaczenia. Sen ten ostatecznie odebrałem jako znak od Boga, że być może jest już gotowa na przebaczenie

A później widziałem ją w piątek. Mijałem ją. Gdy się do niej zbliżałem,  spojrzała na mnie. Nie wiem czy mnie rozpoznała. Jeśli tak to czemu nic nie powiedziała. Może uważa, że nie mamy już o czym rozmawiać , może po prostu nie chce ze mną rozmawiać. Może mnie nie rozpoznała tylko skojarzyła moja twarz ale nie pamiętała kim jestem. I może dlatego po tym jak ją minąłem przyglądało mi się z lekkim zaciekawieniem. Może wiedziała kim jestem i dlatego się mi przyglądała. Myślała co u mnie, Może wróciły jej złe wspomnienia. W sumie to może nawet się jej nie dziwie że się nie odezwała bo kto by chciał rozmawiać po tym co zaszło...

Teraz idąc do i z szkoły będę skazany na to by ja widzieć 

Może tak już ma być...