#67. IRA

Ira (nazwa stylizowana IRA; łac. gniew) - polski zespół rockowy założony na początku lat 80 w Radomiu przez gitarzystę Kubę Płucisza. IRA to jeden z najpopularniejszych i najbardziej "kasowych" polskich zespołów grających łagodniejszą odmianę heavy metalu pierwszej połowy lat 90, mający na koncie trzy złote płyty i jedną platynową. Krążki Mój dom, 1993 rok oraz koncertowy IRA Live osiągnęły nakład sięgający wielu tysięcy egzemplarzy, co pozwoliło grupie błyskawicznie awansować do czołówki polskiego rocka. Dzięki takim sukcesom, zespół miał okazję występować na wielu największych festiwalach rockowych w kraju, m.in. trzykrotnie na Festiwalu w Jarocinie, na Przystanku Woodstock, oraz na Festiwalu Odjazdy. Utwory z płyt zadebiutowały na prestiżowej polskiej Liście przebojów Programu III Polskiego Radia.

W maju 1994 roku zespół jako jedyny spośród setki polskich zespołów rockowych został wybrany do supportowania Aerosmith. W drugiej połowie lat 90 nad zespołem zaczęły gromadzić się czarne chmury. Zespół zrezygnował ze swego charakterystycznego stylu. Grupa radykalnie zmieniła swoje oblicze. Płyta Znamię wydana we wrześniu 1994 roku była wyraźnym ukłonem w stronę mocniejszych brzmień, zahaczających nawet o thrash metal, co niezbyt przypadło fanom do gustu, przez co zespół zaczął coraz mniej koncertować.

Wydana we wrześniu 1995 roku płyta Ogrody mimo iż jest powrotem do brzmień zbliżonych z krążka Mój dom nie przekonuje fanów grupy. Krążek nie spełnia oczekiwań muzyków. 1 września 1996 roku grupę opuszcza założyciel grupy Kuba Płucisz, a parę miesięcy później kapela zawiesza swoja działalność.

Zespół wrócił na polską scenę muzyczną pod koniec 2001 roku po siedmioletnim okresie spowodowanym zawieszeniem działalności. Od momentu powrotu na scenę grupa nagrała cztery studyjne albumy, oraz jeden koncertowy, który jest zapisem wielkiego jubileuszowego koncertu z okazji 15-lecia istnienia zespołu, który się odbył w 2003 roku w rodzinnym Radomiu w amfiteatrze. Nowe utwory grupy ponownie zagościły na krajowych listach przebojów. W listopadzie 2003 roku, grupa supportowała podczas dwóch koncertów w Polsce hardrockową grupę Def Leppard. W 2002 roku grupa została nominowana do nagrody Fryderyki 2002 za album Tu i Teraz, a dwa lata później za album Ogień. Obecnie zespół wciąż intensywnie koncertuje w całym kraju i po za jego granicami.

Grupa jak do tej pory sprzedała ponad 2 mln płyt w całej Polsce.


Nazwa
Pomysłodawcą nazwy zespołu był gitarzysta i założyciel kapeli Kuba Płucisz. Będąc jeszcze w liceum, bardzo interesował się językiem łacińskim. Nazwę "Ira", która po łacinie oznacza "gniew", "zło" wymyślił w 1981 roku dla swej ówczesnej amatorskiej kapeli. Chciał, aby nazwa składała się z trzech literek (gdyż w tamtym okresie był wielkim fanem heavymetalowego zespołu TSA) oraz żeby nazwę zespołu łatwo skandowało się na koncertach przez publiczność. Z początku zespół często podkreślał w wywiadach, iż to właśnie gniew jest dla nich energią potrzebną do grania muzyki rockowej.

Zespół dość często był mylnie kojarzony z Irlandzką Armią Republikańską, której skrót brzmi dokładnie tak samo jak nazwa zespołu. Z tego powodu został odwołany koncert zespołu w Londynie, który miał się odbyć w 2006 roku w ramach "Polish Festival London 2006". Obawiano się, że nazwa zespołu zostanie źle odebrana i wywoła niepokój.

Początki z Arturem Gadowskim
Początki zespołu sięgają 22 maja 1987 roku, kiedy to w radomskim klubie Mewa, wokalistę Artura Gadowskiego występującego ze swym zespołem Landrynki dla dziewczynki na "Przeglądzie Kapel Rockowych" wypatrzyli koledzy z zespołu gitarzysty Kuby Płucisza. Parę dni później Płucisz nagłaśniał imprezę w radomskim amfiteatrze, na której grał zespół Gadowskiego. Wtedy to Płucisz złożył młodemu wokaliście propozycję współpracy. Parę dni później Gadowski przyszedł na próbę do amfiteatru do Płucisza i przyjął propozycję współpracy.

W pierwszym składzie kapeli znaleźli się: Artur Gadowski (śpiew, gitara), Kuba Płucisz (gitara), Dariusz Grudzień (gitara basowa), (został ściągnięty do zespołu z Szydłowca przez Gadowskiego), Grzegorz Wawrzeńczyk (instrumenty klawiszowe) (do kapeli został ściągnięty przez ówczesną narzeczoną Gadowskiego, Barbarę), oraz perkusista Wojciech Owczarek który grał już w poprzednim zespole Płucisza w 1986 roku. Po skompletowaniu składu, zespół rozpoczął swoje pierwsze próby w radomskim amfiteatrze.

' A ja uwierzyłem w miłość, potem w przyjaźń '

' Gdyby było coś nie tak zadzwonisz, kiedy będzie coś nie tak to powiesz '

' A ja zaufałem, no i mam co chciałem '

' Ona jest ze snu, a ubrana w codzienność '

' Dziś uczę się znowu żyć z Tobą ' / Dlaczego nic


' Dzień mocno chwycić nim on złapie mnie '

' Bo jest pare złudzeń, które warto mieć by żyć '

' Zawsze lepsze coś niż nic '

' Czy sięgnę nieba, czy sięgna do dna, wszystko do przeżycia jest '

' Bo jest pare w życiu dobrych chwil ' / Pare chwil


' Zatrzymaj mnie, nie daj mi odejść '

' Jutro już nikt, a dziś jeszcze my '

' Lecz miłości nie przetniesz na pół ' / Nie daj mi odejść


' Zdobyć świata szczyt albo przeżyć jeden dzień...
Zapamiętać sny i zrozumieć jeden z nich, ten jeden najważniejszy, wielki sen '

' Zabrałeś razem z sobą tajemnice swe '

' Uciekać jest najłatwiej '

' Słuchając opowieści których finał znasz, to jaką szansę miłość ma
Utrzymaj jednak wiarę i zachowaj twarz '

' Tyle mamy zła, ile widzą inni ' / Szczęśliwego Nowego Jorku


' Nie ma nikt tylu zmarnowanych lat ' / Nadzieja

Michał. :)