moje ciało jak bezpański pies.
Dodano: 27 LUTEGO 2010
a skoro więcej nic już się nie stanie
to żegnaj, kochanie*
gdzieś na początku naszej drogi
przez chwilę promień na nas padł
stopniała zimna przeszłość
krą odpłynęła w dal
i niepotrzebnie uwierzyłam, że
ta wiosna może trwać
to się nie mogło przecież udać
jak tu nie marznąć sam na sam
gdy zamist płaszcza smutek
okrywa każde z nas
i rośnie na nas jak na stalaktytach
najczystszy słony żal
gdy przed wezwaniem do zwątpienia
nie chciałam się podpisać więc
z wezwaniem do rozpaczy
komornik zjawił się
zapieczętował wszystko co by mogło
dla ciebie ogrzać mnie.
