Chcę żyć. Chcę żebyś Ty mnie nauczył żyć tak prawdziwie.

Chcę uciec, jak najdalej stąd.

Chcę uciec z Tobą, gdzieś daleko, gdzie problemy przestaną mieć znaczenie, zdala od tych koszmarów, zakazów i smutków.

Chcę mieć Ciebie na wyłączność.

Chcę całować się z Tobą w deszczu i tańczyć w fontannie. Chcę biegać z Tobą na boso po łące jak małe dziecko i zbierać kwiaty.

Chcę zasypiać w Twoich ramionach i budzić się pocałunkiem. Chcę spacerować w nocy na koniec świata. Byle za rękę.

Chcę z Tobą milczeć i wsłuchiwać się w rytm naszych serc. Chcę z Tobą liczyć gwiazdy odbite w naszych oczach.

Zgubić się w naszych własnych uśmiechach. Nauczyć sie kochać własne serca. Zerwać wszystkie czterolistne koniczyny. Odkryć początek i koniec tęczy.

Chcę pokonać bezwzględne bariery rzeczywistości. Uczyć się kochać i zgadywać o czym myślisz. Odnaleźć własną drogę pośród życia ścieżek.

Chcę dzielić smutki i radości. Chcę upajać się szczęściem. I chcę mieć Ciebie na zawsze, na wyłączność. Żebyśmy byli szczęśliwi.

I żeby nic innego się nie liczyło. Bo będę mieć przy sobie cały mój świat.