mine.

Mieli o wiele więcej ta­len­tu niż ja, strasznie mnie to de­ner­wo­wało, że by­li ode mnie lep­si, ale to spra­wiało, że chciałem jeszcze bar­dziej wal­czyć, żeby być lep­szym niż oni. 

coraz mniej czasu na naukę Hsz. 9 dni. modlimy się żeby się ułożyło wszystko.

"jest wszystko dobrze." im więcej czasu upływa, tym lepiej widzę kto chce być tu ze mną, a kto ma ważniejsze sprawy, ważniejszych ludzi. choć kiedyś było inaczej, coś innego mówili. ale taka kolej losu. poradzę sobie, nawet gdybym miała zostać sama.bo nie potrzebuję PRZYJACIÓŁ którzy są raz na pół roku, nie piszą, nie dzwonią, czekają na mój krok, po raz kolejny. nie potrzebuje też tych którzy są fałszywi, dwulicowi. nie potrzebuję. czuję jakbym znikała. odchodzę. obojętne wszystko. whatever, whenever, whoever.

Wiesz co jest naj­większą tra­gedią te­go świata? Ludzie, którzy nig­dy nie od­kry­li, co nap­rawdę chcą ro­bić i do cze­go mają zdol­ności. Sy­nowie, którzy zos­tają ko­wala­mi, bo ich oj­co­wie by­li ko­wala­mi. Ludzie, którzy mog­li­by fan­tastycznie grać na fle­cie, ale starzeją się i umierają, nie widząc żad­ne­go in­stru­men­tu mu­zyczne­go, więc zos­tają oracza­mi. Ludzie ob­darze­ni ta­len­tem, które­go nig­dy nie poz­nają. A może na­wet nie rodzą się w cza­sie, w którym mog­li­by go od­kryć.