tak blisko, choć tak daleko.

żaluje, że Ciebie tu nie ma. że nie mogę złapac Cie za rękę i prowadzić przed siebie w ten piękny świat. że nie mogę z Tobą odwalać czegoś, śmiać się w niebo głosy. 1100 km(?) gdzieś z tyle nas dzieli. dużo, z 11 godzin jazdy, męczącej jazdy. zawsze miałyśmy siebie obok. mogłyśmy razem płakać, śmiać się. mogłaś mnie zrzucać z huśtawki, czy ze krzesła na angielskim. czy też mogłaś wbiegać do wody i była beka. mogłaś grać na tablecie w orange.  a teraz oglądając te filmiki , pozdrowienia i wgl. czuje jak mi tego brakuje. 7:45 pod muzyczną.  albo łażenie po szkole gdzieś na plac zabaw. odrabiania wf i nasze chore odpały wtedy. gra w tennisa stołowego. piłka latająca wszędzie. a gdy pan idzie to pilnie grałyśmy. nasze wagary, nawet łzy gdy się kłóciłyśmy. każda kropla krwi.  przepraszam, za wszystkie głupie kłótnie. jesteś mi jak siostra, ale to wiesz. i, że kocham Cie też wiesz. masa głupich pomysłów. a gdy jechałam do Zdzich gdy się pokłóciłam z ojcem. to twoje" ale wróć" .  nie wiesz jak bardzo chciałambym Cie przytulić, albo śmiać się z twojej grzywki i z tego ,że jesteś malutka *-* pamiętam, mimo że miałyśmy wyjśc na chwile siedziałyśmy na ławce do 22, mimo zimna. 2 lata,  cudowne dwa lata. kto by pomyślał, że będziemy jak siostry? nasze łażenie po pogo w tych strojach <lol2> moje napady śmiechu u Ciebie w domu. jajecznica z czostkiem, która wyleciała przez okno.  i moja śpiąca morda na zdjęciu o 4 rano? i powrót po 5 do domu też dobry. ( ej Nicola, wstawaj po 5 jest) czy jakoś tak. wiesz czego żałuje? że byłam taka głupia i nie przyszłam przed wyjazdem do Ciebie. chuj tam, że bym ryczała. ale bym Ciebie przytuliła mocno. wiem jak będzie ciężko po pięknym czasie razem, gdy będę musiała wracać  tu. tak szczerze to nie umiem uwierzyć, że ty jesteś tam a ja tu. a zaczęło się tak niewinnie, od twojego treningu. potem coraz więcej czasu razem, wagarów. różnych karteczek pisanych np na polskim. (- został tylko napis love forever pod ich zdjęciem. - ale oni nie mieli zdjęcia)<3 teraz jesteśmy w dwóch różnych światach(?) ale mimo to dużo nas łączy. uwielbiam mówić do ciebie LOLU, mimo,że cie to wkurza. gdybym Cie nie wkurzała, to by było nudno :< Dziękuje Ci za każdy dzień, za każdego siniaka, za każdą wyprawę, za wszystko po prostu. pamiętasz jak leżałyśmy na twojej ślizgawce? haha, gryzłam Ci głowe. przecież to było tak nie dawno, a jednak tak dawno. moje foszki emoszki, jaranie się "zdjęciem naszego cienia" pisanie po wszystkim, moje śpiewanie. zawsze będziesz moim mężem :) i będziemy mieć gromadke dzieci, co nie? i chce cie tu, obiecuje, że kiedyś na pewno cie tu zabiore, przynajmiej na tydzień. pokaże Ci wtedy najwspanialsze miejsce tu z którego widać Brede, a nocą to już szczególny widok.kocham Cie skarbie <3 i nie oddam Cie nikomu.

Nasz wspólny płacz i gniew nie raz, zbliżyły nas do siebie.

obok mnie.