Berlin ;)

24 grudnia 2011 r.

Siedemnasta wigilia. Jednak różniąca się dość sporo od szesnastu pozostałych. Zwłaszcza od czterech czy pięciu ostatnich... Czasem nie warto być o czymś dogłębnie przekonanym, jeżeli nie jest się tego pewnym. 

Chciałabym, aby wszyscy byli w tym dniu szczęśliwi, nigdy nie wiem co powiedzieć/zrobić osobie, która nienawidzi 24 grudnia i rzeczywiście ma ku temu pewne powody. Jedni w tym dniu zamarzają i umierają z zimna, a inni otrzymują prezenty za sześć tysięcy. Nie mam pojęcia, skąd te dysproporcje, jednakże to straszne, że nikt nie jest tego w stanie zmienić, dopóty dopóki nie znajdzie się pewna organizacja, bądź po prostu szczęście, zwykłe, najzwyklejsze szczęście. To niesamowite, że może dać tyle radości, spełnienia, poczucia wartości, pewności siebie. Tak wiele kręci się wokół niego, tak wiele się z nim wiąże, tak wiele osób go potrzebuje, tak wiele osób nim jest, po prostu. Chociaż niektórzy wolą je kupić, szkoda, że nie jest wtedy trwałe. Zresztą.. ludzie też czasem znikają.

W te Święta życzę Wam wszystkim szczęścia. I żeby nikt nie znikał. Chyba, że jest zły.