W Wielki Piątek lub częściej w Wielką Sobotę rano odbywały się kiedyś pogrzeby postnego żuru i śledza - potraw jedzonych przez ostatnie sześć tygodni. W tym samym czasie święciło się święconke, na którą składały się takie dania jak : jajko, chleb, kawałek kiełbasy, ciasto, sól oraz baranek - znak Chrystusa.
Pierwszy dzień Świąt Wielkanocnych spędzało się zazwyczaj w gronie rodzinnym. Wielkanocny Poniedziałek to dzień polewania się wodą, tzw Śmigus-Dyngus. Pierwotne znaczenie słow 'dyngus' to 'obrzędowy dar, wykup', 'dyngowanie' zaś to ' domaganie się tego daru, wykupu'. W drugim lub trzecim dniu Wielkanocy odbywało się niekiedy obwożenie kogutka lub baranka. Kurek dyngusowy polegał na obwożeniu po wsi żywego bądź też drewnianego koguta umieszczonego na przyozdobionym wózku i śpiewaniu tzw pieśni dyngusowych, których treść była zdecydowanie świecka.
Trzeba stwierdzić, że okres Wielkanocy w polskiej tradycji należał do szczególnie bogatych i ciekawych.
- moje własne wywody na temat Wielkanocy na j.polskim.
Tak już na zapas. Wesołych Świąt kochani. ; **