Dodano: 23 STYCZNIA 2008
Na krancu swiata...
Na krancu swiata...
Krokiem przyśpieszonym.
Krokiem chwiejnym.
Krokiem niespokojnym.
Nadchodzą burze, fale łez,
niespokojne.
Stąpając po kolcach róż.
Czerwonych spośród
oceanu kwiatów zerwanych.
Nadchodzą chwile ulotne
jak płatki na wietrze.
Jak słowa w eterze.
Pozostaje złudzenie.
A kolce wciąż
wbijają się w stopy.....
Komentarze
Użytkownik usunięty
Jezu, ale świetne!
Ja najbardziej lubię właśnie takie zachmurzone niebo.
Najładniejsze.
Ja najbardziej lubię właśnie takie zachmurzone niebo.
Najładniejsze.
23/01/2008 14:58:12
