Kocham cie:*:*:*

"Miłość i lęk"

Kiedy cię unikam i dobyć się pragnę

Z pierścienia twych ogniw, co mię w krąg osnuły,

Powiadasz do siebie, wzdychając miłośnie:

"Mój Boże, tak zimny i taki nieczuły!"

O jakże się mylisz! miłość ma to płomień,

Który tajemnymi pragnieniami poję;

Więc jeśli unikam, to, żem jest szalony;

Tyś piękna, ja młody kochasz, więc się boję.

Kiedym cię obaczył śród upalnej siesty,

Z rękami drżącemi, jak ptaszek, co kona,

W białej i niedbale narzuconej sukni,

Z włosem rozpuszczonym na białe ramiona;

Kiedym cię obaczył, Magdaleno czysta,

Wpół na aksamitnej kozetce przegiętą,

Z tymi zmrużonymi rozkosznie oczyma,

Z tą piersią, oddechem przyspieszonym wzdętą;

Kiedym cię obaczył w prześlicznym omdleniu,

Twe lice, jak róża płonąca, wstydliwe,

Twe usta, szepczące zaprzeczenia słowa,

I wargi nabrzmiałe, pocałunku chciwe

Gdzieby się podziała twa czystość anielska,

Twoje skrzydła białe, twych rumieńców kwiecie?

Ach, spaliłabyś się, jak po iskrach żaru

Stąpające boso obłąkane dziecię!

Więc mnie nie posądzaj, że mam serce z lodu;

Nie widzisz? zdradziłem tajemnicę moje:

Jeżeli unikam, to, żeś dla mnie święta...

Tyś piękna, ja młody kochasz, więc się boję.

   Kocham cie

                                         Skarbuś