This is my life, my game

Nie było mnie ponad 2 lata. Hmm zmieniłam się, zapomniałam o photoblogu.

Ostatnio mnie coś wzięło i zaczęłam czytać to co pisałam na nim przez te wszystkie lata.

No cóż, to co pisałam przy moich 2 związkach... nie będę komentować, bo musiałabym zacząć siebie wyzywać. Po części bardzo słusznie.

Cóż człowiek uczy się na błędach. Jeśli któryś z moich jakże cudownych byłych to czyta to super. Dziękuje wam chłopaki, bo dzięki takim debilom jak wy nauczyłam się życia! ;)

Pewnie żaden z was nie poznałby mnie teraz. Jestem zupełnie inną osoba.

Szczerze? Cholernie lubię tę osobę!

Nie ma w moim sercu miejsca na jakiegokolwiek faceta, bo i po co? Przestałam wierzyć w miłosć. W te głupie serduszka i romantyzm. Nie potrzebuję kolejnych łez po zakończonym związku.

Moją jedyną miłością jest moja pasja<3

To ja wyznaczam co chcę robić w życiu, gdzie chcę pojechać, z kim porozmawiać.

Siatkówka jest ze mną prawie 9 lat. Bywało lepiej, bywało ciut gorzej. Ale to teraz czuję, że jest ze mną najbliżej.

Zaczęłam jeździć regularnie na mecze. Na reprezentacji w 2017 opuściłam tylko 1 mecz w Polsce. Miałam zaliczenie ze statystyki (zaliczone oczywiście) !

Bycie na meczach daje mi tyle szczęscia! <3

Widzieliście u mnie kiedyś tyle uśmiechu co teraz?

Nie? Oj bardzo mi przykro ale żaden z tej 2 palantów nie był wstanie wywołać u mnie takiego uśmiechu jak siatkarze.

;) O siatkówce można godzinami, pewnie jeszcze się odezwę ;)

Wielki come back!

Ciao! :* ( tę kwestię jeszcze poruszę :P )