Tam i z powrotem

Chce tam wrócic i wróce, bo tutaj nie mam juz nic. Jak najszybciej musze ogarnac siebie i swoje zdrowie a potem sie pieknie pozegnam z tymi co bd tesknic. Narazie pracuje bo musze cos robic 3 , 4 miesiace i bd w samolocie, zostawie wszystko,  ale On zawsze bd przy mnie, ze mna.

Zycie jest okropne kara nas za wszystko, zabiera osoby w zyciu najwazniejsze i po tym wszystkim nie wiemy co mamyy robic, nie wiemy jak mamy zyc. Ja nie wiem, kazdy dzien jest taki sam.

Wstaje - mysle ze on juz jest w szkole,

Ubieram sie rzucam ciuchy za drzwi na fotel- przypominam sobie ze on tez tak robił

Jem sniadanie- mysle ze on własnie teraz powinien napisac ze babka od anglika go denerwuje i ze nic nie rozumie,

Sprzatam- przypominam sobie ze on tego nie lubił, sprzatal kiedy musiał,

widze siebie w lusterku- nie moge uwierzyc, widze jak on ogladal telewizor w lusterku w barze,

Wycieram kurze-  widze jego zdjecie tak mocno je sciskam bo jego juz nie moge.

Pije bawarke- pamietam jak chciał spróbowac nie smakowała mu ale wypił ja dla mnie i nawet sie nie skrzywił,

Ide do łazienki- widze wanne i przypominam sobie ze zawsze powtarzał ze  chciałby miec wanne, taka duza jak on,

Jem obiad- widze schabowego i przypominam sobie ze on musiał wszytskie tłuste rzeczy wycinac i jakies chrzastki,

Reguluje brwi- przypominam sobie jak mówił ze on ma krzaczaste a jak powtarzałam ze juz głupszy byc nie moze ;*

Włączam komputer- przypominam sobie ze on własnie powinien grac i nawijac do komputera,

Ide na basen- pamietam jak miałam isc z nim jak mówił ze chce mnie potopic i przytulic,

Widze ksiazki- pamietaam jak czytal w parku i potem zawsze do mnie prrzychodził

Jest 15 mysle ze własnie skonczył lekcje i zaraz przyjdzie do mnie na chwile bo o 16 idzie na siłownie, 19 czekam az wróci i przyjdzie do mnie i bd ze mna az do konca,

Ide parkiem serce mi peka bo tu mnie ostatni raz przytulił, osttani raz sie zakradał zeby mnie przestraszyc, widze moja kurtke pamietam jak ja ubierał nie zmiescił sie, widze jego zdj, widze bluzee która byla dla mnie jak sukienka. Widze siebie z nim za kazdym razem, moze cos ze mna jest nie tak ze nie umiem inaczej. Chyba chce uciec ale to mi nie pomoze. Zostalam sama chociaz  jest mnóstwo ludzi ale czuje cholerna pustke ktora niczym nie uzupełnie. Nie mam ochoty z nikim rozmawiac, chciałabym z nim. Siedze na głupim pks przypominam sobie jak siedział ze mna opowiadal mi o wszytskim i tak mocno przytulał, jak sie zegnał w piatek ze strasznie teskni i w niedziele mi pokaze jak bardzo, nie doczekalismy niedzieli. Bóg nie dał nam tej szansy.

Mówia ze trzeba zyc dla innych, dla tych którzy nam zostali a jak nikt nam nie został? bo wszyscy przestraszyli sie odpowiedzialnosci obowiazku jakim jest wsparcie? Tak strasznie ludzie zawodza. Z całej gromady została garstka zaledwie 3 osoby które sa przy mnie. strasznie sa dla mnie wazni. Kiedy byłam w rozsypce pamietam jak powtarzałam " prosze nie zostawiajcie mnie , obiecujcie ze mnie nie zostawicie jak on" teraz juz wiem ze on mnie zostawił, zawsze jest ze mna , oni tez nie zostawili, a reszta to poprostu ludzie kazdy ma swoje zycie ja to rozumiem, tylko boli to ze jak cos sie działo ja byłam a teraz nie ma mnie dla nikogo.

Tak naprawde jest taka osoba ktora mogłaby mi pomóc, ale nie moze, ale nie potrafi, ale nie chce, nie moze zniesc ze ja płacze i tesknie za kims innym. Nikt normalny by tego nie zniósł. Rozumiem wszystko, dlatego nie pisze nie dzwonie a miałam pisac kiedy tylko bd miała problem. Ta osoba załuzyła na cos lepszego niz moje problemy dlatego dałam spokój tak bd lepiej dla wszystkich.

Mam prace jutro pierwszy dzien, sama sobie udowadniam ze potrafie.

39