Spring breakers.

Siema!

Jedno z wielu zdjęć trojga nastolatków.

Coś z serii "tak się bawimy, kiedy nie

patrzy mama". Na pamiątkowej fotce

ja, Gulsi i Baris.

Wczoraj wywiało mnie i moją

współlokatorkę do Kempten. Shopping.

W końcu kupiłam sobie upatrzone kiedyś

spodenki w NewYorker.

Dziś na 6 do pracy. Moje oczy nie chciały

się otworzyć, a ciało odmawiało

posłuszeństwa przy wstawaniu. Koniec

końców się udało.

Jej serce zabiło mocniej. Widziała jedno,

nic nie znaczące słowo, ale oczy zaszkliły

jej się łzami ze szczęścia. Czy była to miłość?

Sama myślała o tym tak intensywnie, że na

nic innego nie miała czasu. Jeden wyraz.

Jeden nic nie znaczący wyraz, a na jej

twarzy wyraźnie można było zauważyć

szczęście. Nie brała pod uwagę nadziei.

Nic nie liczyło się bardziej, niż te kilka

sekund, w których znów odzyskała spokój...

Fajnie było pospać półtorej godziny, nie

zważając uwagi na rozmowę Gulsi na Skype.

Bosko.

Kubuś wysłał mi wczoraj nutkę, którą stworzył.

Boże, ciało samo wprawiło się w ruch, a muzykę

można było czuć w swoim ciele.

Ciao!

Without You? How..?