ŚWIAT

Nie ma lUdzi ani zdArzeń - chodzą sAme kOła           

białe kOła -                                                                   

czarne kOła -                   

                                       koła dOokOła        

Czyjeś rĘce wyciągniĘte - nogi chwieEjnie błĄdzą    

      i stĄpAją -                                                                         

    i szukAją                                 

     w wiecznych kOłach błĄdzą    

Wiry płAszczyzn zataczAją kręgi - - -                          

                         niEskończOne

    niosą głOwy -                                                                  

trwożne twArze -             

                                            światy niEskończOne

 Dzień zasYpia w fałdach nOcy - z nocy siĘ wylĘga     

    cień się kArmi -                                                               

mlekiem świAtła -    

                             światło ciEń wylĘga

     Nie ma grAnic świat i człOwiek - ani nAwet kAmyk       

    któż to rzUcił -                                                                

             w serce świAta -                    

                                    w ludzkie sErce kAmyk?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

idą lUdzie i zdarzEnia - wody wiEcznej kOła               

białe kOła -                                                                    

czarne kOła -                 

                                     koła dOokOła.