juzutnuku

Nic nie dzieje się bez przyczyny.

Bardzo dawno o tym nie myślałem.

Bardzo dawno o tym nie myślałaś.

Porzucaliśmy, jakiś czas temu radość,

taką zwykłą prostą, z rzeczy i chwil, najprostszych,

z siebie, z życia, że jest. Rozpamiętując,

co było, nie pamiętając o tym co jest,

nie myśląc co może być.

Tyle lat mija, a poczucie własnej wartości,

własne nieegoistyczne ja, wciąż siedzi smutne.

Zły wilk, który tłamsił i triumfował - odchodzi, albo odejdzie.

Lata ocen, z domu, szkoły, ulicy, znajomych i najbliższych.

Lata słów, które siedzą w głowie, kompleksów,

oczekiwań, zahamowań, presji rodzinno-społecznej,

Cierpliwości! Nadchodzimy, a burząc budujemy.

To musiał być koszmar, równia pochyła, do dna.

Odwróćmy Ty z ja.

Bardzo ciężko żyć, być świadomym.

Boję się 'nie pamiętania', 'nie myślenia' - o sobie.