Jeszcze się nie poddałem.

Na ten moment mam jedno życzenie... Jedno pragnienie.. chciałbym być sobą.

Chciałbym być taki jak kiedyś, tym Szczepusiem.. potrafiącym kochać, rozumieć każdego.

Tym który zawsze pomagał i nigdy by nikogo nie skrzywdził.

Nigdy nie chciałem stać się tym kkim jestem, więc jak to się stało ?

Nie potrafie wrócić do dawnego ja. Chociaż tak bardzo bym chciał.

Ci którzy przezemnie cierpią, cierpieli by poznali tego dawnego człowieka, który dziś by ich uszczęśliwił.

Nie potrafie, nie wiem co robić.

Wkurzało mnie czyjeś użalanie się nad sobą, dzisiaj sam to robie bo nie chce dłużej tego dusić.

Co musi się stać bym się obudził z tego horroru ?

Może po prostu wystarczy miejsce z dala od ludzi, czas który by mi pozwolił się uspokoić i wszystko przemyśleć.

Zerwać ze wszystkim na jakiś czas i pobyć w samotności.

Bym miał po chwili jej dosyć i nie pozwolił żebym był sam.

Bym nigdy więcej nie musiał nikogo przepraszać.

Byłem, jestem i odchodzę... Pozwól mi nie mówić nic.

To walka z samym sobą.

http://www.youtube.com/watch?v=wiwK5JcQbtM

"Masz serce tak głośne, jak lew
Dlaczego więc pozwoliłeś poskromić swój głos?
Kochanie jesteśmy trochę inni
nie ma potrzeby się wstydzić
Masz światło by zwalczyć cienie
więc przestań je ukrywać.."

Cokolwiek się popsuło, niech dzisiaj się naprawi.