perfekcjonista
dyktuje umysłowi
cele i wytyczne
nie przejmuje się
nadzieją
często zwala ją
z nóg
nadzieja jednak wstaje
nie poddaje się
naiwnie uśmiecha się
do zamaskowanego losu
próbuje z nim flirtować,
odgadnąć jego tajemnice
los nikomu nie ufa
śmieje się z nadziei
że ma nadzieje
czasami ją delikatnie
przytuli
czasem uśmiechnie
ale szybko staje się
niewidzialny
nadzieja zostaje sama
czy stoi czy leży
ale dalej istnieje
prawie namacalnie
gdzieś pod przymkniętymi
powiekami perfekcjonisty