Muminek wyobraził sobie, że jest Buką.
Zgięty wpół posuwał się wolno przez stosy martwych liści, a potem stanął, rozpościerając wokoło siebie mgłę.
Wreszcie westchnął i spojrzał tęsknie w okno.
Czuł się najbardziej samotnym stworzeniem na świecie.
Tove Jansson
Tatuś Muminka i morze.