-..opisz mi się.

- Po co? i tak nie uwierzysz w moje istnienie.

- Uwierzę..

- No dobra. Jestem piękną królewną, mieszkam w pałacu, mam swojego księcia i jestem szczęśliwa.

- Faaajnie. Serio..bomba. A masz rybki?

- Rybki? Nie..

- Jak na księżniczkę jesteś bardzo miła. Wszystkie, które znam, które mieszkają naprzeciwko mnie i te, które widuję na przystankach, w sklepie czy kinie są wredne, niemiłe i w dodatku wcale nie są ładne.

- Dziękuję. A może Ty powiesz mi coś o sobie?

- A po co? I tak nie uwierzysz w moje istnienie..

- A skąd Ty możesz to wiedzieć.?

- Jestem przystojnym chłopcem, który codziennie..od dawna przygląda się Tobie, obserwuje w co jesteś ubrana, jak jesteś uczesana i czy się uśmiechasz. Mieszkam w małym domku, nie mam swojej królewny bo pewnie na nią nie zasługuję..

- Chwila, moment..dlaczego dziś się do mnie odezwałeś?

- ..bo zauważyłem, że jesteś smutna..

wytrzymam!