mm .

Hm . Co tu mówić... .

Myślałam, że to on zachowuje się jak dziecko, ale to ja ciągle robię to czego nie powinnam .

Może wydaje się to głupie, ale doszłam do tego dopiero po rozmowie Asią ... .

Teraz to tylko słuchać tych wszystkich ' romantycznych piosenek '  ryczeć w poduszkę . .

Taa napewno będzie następny, w sumie to już jest, ale nie o to chodzi .

Chodzi o to co tamten mi powiedział .

Wtedy myślałam, że to nie ma sensu, ale to był inny czas ... .

Nie opłaca się patrzeć  do tyłu i po tak długim czasie doszłam do tego wniosku  .

Zreszta rozmowa z Asia dużo  mi dała i bardzo jestem jej za to wdzięczna

Miłość jest jak narkotyk. Na początku odczuwasz euforię, poddajesz się całkowicie nowemu uczuciu. A następnego dnia chcesz więcej. I choć jeszcze nie wpadłeś w nałóg, to jednak poczułeś już jej smak i wierzysz, że będziesz mógł nad nią panować. Myślisz o ukochanej osobie przez dwie minuty, a zapominasz o niej na trzy godziny. Ale z wolna przyzwyczajasz się do niej i stajesz się całkowicie zależny. Wtedy myślisz o niej trzy godziny, a zapominasz na dwie minuty. Gdy nie ma jej w pobliżu - czujesz to samo co narkomani, kiedy nie mogą zdobyć narkotyku. Oni kradną i poniżają się, by za wszelką cenę dostać to, czego tak bardzo im brak. A Ty jesteś gotów na wszystko, by zdobyć miłość.

 

Nawet jeśli nie jest od razu wzajemna, miłość zdoła przetrwać jedynie wtedy, jeśli istnieje iskierka nadziei - bodaj najmniejsza - że zdobędziemy z czasem ukochaną osobę. A reszta jest czystą fantazją.