bożebożeboże

tyle rzeczy sie dzieje naraz. właściwie to najbliższe cztery miesiące będą najintensywniejszym czasem mojego życia. zdałam sobie właśnie sprawę, że przede mną moje ostatnie 'naste' urodziny, ja robie się starą dupą, i są ludzie, których znam po pięć, siedem lat. przede mną matura, pierwszy poważny wyjazd z chłopakiem, wakacje, studia, własne mieszkanie. nie wiem sama, czas pędzi chyba za szybko. dopiero co byłam małą dziewczynką, która bawiła się z delfinami we włoszech, a teraz? dorosła osoba, która będzie zdawać egzamin dojrzałości, podsumowanie całego mojego wysiłku z ostatnich 12 lat.

często przychodzę ostatnio do szkoły nastawiona na to, że każdy dzień przybliża mnie do jej końca, a w rezultacie do tego, ze nie będę musiała już oglądać moich znajomych. mówię jankowskiemu jak bardzo mam go dość, i że nie mogę się doczekać aż w koncu się uwolnię. ale tak w głębi serca, trochę będę tęsknić, bo jakby nie patrzeć, liceum to był (i wciąż jest) najbardziej udany okres w moim życiu. poznałam siebie, zobaczyłam jak to jest mieć grupę wspaniałych przyjaciół, występowałam, robiłam przekręt, doświadczyłam wielu różnych sympatycznych rzeczy. bawiłam się przez te trzy lata za wszystkie czasy. trzecia klasa szczególnie obdarzyła mnie wieloma cudownymi zdarzeniami, jak chociażby poznanie andrzeja czy studniówka.

a teraz, 75 dni przed maturą, siedzę i zastanawiam się, skąd te lata na moim karku?

mogły by już być te wakacje. chcę małego.

i knew you were trouble when you walked in