Ja.

Ja. Sama składam się z milionów kłamstw i szyderstw. Nie wątpliwie są one formą obrony, przed tym chorym światem i chorym społeczeństwem.  Są we mnie tysiące myśli, pragnień, marzeń, miłostek, wątpliwości, strachu, niepewności, choroby serca, choroby ducha. 

Moją duszę mogę spokojnie podzielić na trzy części. Od głowy do szyi, będzie część biała... i czasami pusta, jak nie zapisana kartka. To w mojej głowie mieszka strach, ból... wszystkie złe myśli, złe słowa, ochydne kłamstwa, pogarda, kpina i ostre słowa... To wszystko tkwi we mnie. 

Od szyi do bioder, jest część szara. Szara, z kilkoma plamami czerwieni. Tutaj mieszka gniew, zazdrość, miłość, tutaj mieszkają lęki dotyczące ludzi. 

Od bioder do stóp, jestem ochydna i czarna. Tam nie ma nic, oprócz rozpusty i wściekłości. 

Gdyby zerwać z mojego ciała skórę, pewnie okazałoby się, że pod spodem, moje kości i narządy są spróchniałe. Zbyt długo... czekałam na jakiś przejaw dobrej woli, która wyciągnęłaby mnie z tego cholernego piekła, które sami sobie tworzymy.

Właściwie, nie wiem po co to tutaj piszę. I tak nikt tego nie przeczyta.

NIE SPAMOWAĆ.